Sedert de ECB eind vorig jaar een goede 485 miljard euro leende, aan 1% over een termijn van drie jaar, aan de Europese banken, zien we de beursen 'spectaculair' stijgen. Psychologisch lijkt het allemaal nogal irrationeel, want zowat alle economische vooruitzichten zijn slecht. Het IMF, de Wereldbank, de Oeso, bekende economen, de EU, centrale banken en vele overheden in onze wereld zijn pessimistisch.
Besparen en meer belastingen innen zijn de paradepaardjes om de crisis aan te pakken... Om kredietschaarste te voorkomen leende de ECB die 485 miljard euro uit aan haar EU-banken. Die kunnen alweer massale winsten opstrijken. Ze lenen het geld aan 1% en kopen er driejarige obligaties mee op met rendementen van 4 tot 5%. Of ze kopen grondstoffen (goud is aan een ware revival bezig!) of ondergewaardeerde aandelen. Vandaar de 'kunstmatige' opgang van de beurs. Tot hoe lang? In februari zal de ECB een tweede actie ondernemen om de banken van liquiditeiten te voorzien.
No balls, no glory... het is voor de durvers om te investeren wanneer het heel slecht gaat. Alleen, ik dacht dat het nog slechter ging worden. KBC's beurswaarde is in twee maand tijd verdubbelt!
En toch, en toch. Niets is nog opgelost. Banken parkeren nog altijd massaal hun geld bij de ECB waarop ze zo goed als geen rente krijgen. Ze vertrouwen namelijk de andere banken niet dus dan maar de ECB... hoe diep kan men zitten? Wekelijks sneuvelt er telkens een nieuw record. We zitten nu al op 500 miljard euro op één dag geparkeerd bij de ECB!
Daarnaast verloor deze maand Frankrijk haar triple A-status en tal van andere Europese landen verloren een deel van hun kredietwaardigheid. S&P, Fitch en Moody's treden als een soort moderne inquisiteur hardhandig op...
En dan de kwestie Griekenland... Wel, op dat vlak staan we nog altijd even ver of is het nog slechter?
De gesprekken tussen de bankenwereld en Griekenland over het afschrijven van hun schulden blijft duren. Er wordt nu al gesproken over een kwijtschelding van de schulden tot 70%! En men vraagt zich nu luidop af of de Europese overheden ook geen deel van hun schulden kunnen kwijtschelden. Dit is een 'default', niets meer of niets minder. Ik blijf voorstander van een gecontroleerde default, de Grieken moeten uit de muntunie, hoe langer men talmt hoe ernstiger de problemen. Soms moet men een klein offer nemen om grootse projecten succesvol te laten slagen.
Dit jaar moeten de regeringsleiders van de VS, Frankrijk en Duitsland herkozen worden. We mogen ons dus aan heel wat retoriek verwachten en gemanipuleerde mediaberichten met maar één boodschap: 'het komt allemaal goed'
Geen opmerkingen:
Een reactie posten